Ściany budynku powinny być odporne i mocne oraz powinny być odporne na szkodliwe warunki atmosferyczne. Ściany powinny także ochraniać mieszkańców przed zgiełkiem oraz zimnem i muszą zapewniać wewnątrz budynku miły mikroklimat.
Te wszystkie wymagania muszą spełniać surowce ścienne.
Cegła ceramiczna oraz pustak to w najwyższym stopniu tradycyjne materiały, które używane są do budowania ścian. Wypalane są one z gliny lub farby lateksowe Iłów z dodatkiem wody i piasku. Te materiały mogą być drążone lub pełne. Mogłyby mieć także przeróżne wymiary i klasy wytrzymałości. Do konstrukcji nośnych ścian najczęściej wykorzystuje się pustaki a cegły wykorzystuje się sporadycznie. Pustak z ceramiki poryzowanej powstaje w analogiczny sposób jak standardowy pustak zatem glinę formuje się i wypala się ją w wysokiej temperaturze. Wcześniej dodaje się jednak do niej mączkę drzewną lub trociny, które spalane są w piecach do wypalania, a w gotowych pustakach zostają po tych materiałach niezwykle małe pory powietrza. Przez to towary te są lżejsze i są o lepszej izolacyjności termicznej od pustaków z ceramiki tradycyjnej. Nośna ścianka zbudowana z ceramiki poryzowanej posiada 18,8-30,6 cm grubości. Ściany wierzchnie zazwyczaj wymagają ocieplenia. Z pustaków o grubości 38, 44 albo 50 centymetrów zbudować można ściany jednowarstwowe, które nie wymagają ocieplenia.
Źródło: http://www.flickr.com
Pustak keramzytobetonowy jest produkowany z betonu z kruszywem keramzytowym. Oprócz typowych pustaków są dostępne również ciepłe bloczki keramzytobetonowe ze styropianową wkładką. Używane są one do konstrukcji ścian jednowarstwowych, jakich się nie ociepla. W konstrukcjach dwuwarstwowych nośna ścianka jest grubości 17,5-24 centymetry.
Jednowarstwowe ściany muruje się najszybciej. Trzeba jednak do ich wymurowania użyć takiego materiału, który będzie ciepły oraz wytrzymały. Te warunki spełniają przykładowo pustaki z ceramiki poryzowanej.